Ewa Demarczyk koncertowała na scenach całego świata. Występowała w paryskiej Olimpii, nowojorskiej Carnegie Hall, Chicago Theatre czy londyńskim Variety Arts Center. W 1965 roku śpiewała w Genewie na koncercie z okazji 20-lecia Organizacji Narodów Zjednoczonych. Zdobyła wiele nagród na polskich i międzynarodowych festiwalach, między innymi w Opolu i Sopocie, a także na Światowym Festiwalu Teatralnym w Arezzo, w Varadero na Kubie, Festiwalu Muzyki i Teatru w Helsinkach i na Festiwal Mondial du Theatre w Nancy.

Została wyróżniona Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, a w 2010 roku otrzymała Złotego Fryderyka za całokształt osiągnięć artystycznych. Kilkanaście lat temu piosenkarka wycofała się z życia publicznego. W ubiegłym roku ukazała się książka "Czarny anioł" autorstwa Angeliki Kuźniak i Eweliny Karpacz-Oboładze.

Początki w Krakowie

Ewa Demarczyk urodziła się 16 stycznia 1941 roku w Krakowie. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie. Debiutowała w 1962 roku w Piwnicy pod Baranami, wykonując utwór "Karuzela z Madonnami". Rok później zdobyła wszystkie nagrody na Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. Z Piwnicą rozstała się w 1972 roku.

W 1966 r. wystąpiła z pierwszym samodzielnym spektaklem w Teatrze Kameralnym w Krakowie. W drugiej połowie lat 60. udzieliła się wokalnie w dwóch filmach: "Bariera" Jerzego Skolimowskiego i produkcji "Zbyszek" Jana Laskowskiego. W latach 1985-2000 prowadziła Państwowy Teatr Muzyki i Poezji "Teatr Ewy Demarczyk" w Krakowie. W 2001 roku utworzyła też fundację o tej samej nazwie.

Ewa Demarczyk została odznaczona między innymi Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Oficerskim Legii Francuskiej.

Zmarła w Krakowie. Miała 79 lat.