W informacji prasowej Biblioteki Narodowej podkreślono, że „archiwum jest równie bogate jak twórczość Wojciecha Młynarskiego”.

„Znajdują się w nim liczne materiały warsztatowe: rękopisy i maszynopisy wierszy, wierszyków, limeryków, tekstów piosenek, a także inspiracje (np. segregator z tekstami francuskimi i niemieckimi do tłumaczeń, teczki z materiałami dotyczącymi Okudżawy, Wysockiego, Dietrich, Brela, Piaf, Brassensa, Sinatry, Ellingtona). Osobną część stanowią teczki z konferansjerkami do autorskich recitali, listy piosenek z poszczególnych występów, a także plakaty i afisze występy te zapowiadające” - poinformowano.

Dodano, że znajdują się w nim „ślady współpracy Młynarskiego z wybitnymi polskimi wykonawcami, m.in. Michałem Bajorem, Ireną Santor, Hanną Banaszak, Wiesławem Michnikowskim”. „Zachowało się również 25 kalendarzy z codziennymi zapiskami i notatkami z lat 1981–2015, obszerny zbiór korespondencji zawodowej, zeszyty i wprawki kompozytorskie Młynarskiego z okresu szkolnego i studenckiego, fotografie i pamiątki z podróży” - czytamy.

Oceniono, że „niezwykle interesującą częścią archiwum Młynarskiego są druki: gromadzone latami druki muzyczne dokumentujące historię polskiej muzyki popularnej, w tym przedwojennej, ale także unikatowe dzisiaj książki i czasopisma drugiego obiegu". „W zbiorze podarowanym Bibliotece Narodowej ważnym elementem są też materiały dźwiękowe: płyty długogrające, single, płyty CD i tajemnicze taśmy szpulowe wymagające odsłuchania” - zwrócono uwagę.

„Wraz z archiwum do Biblioteki Narodowej zostały przekazane również dyplomy i nagrody, w tym chociażby Złoty Laur dla Wojciecha Młynarskiego na XXX Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu oraz Złota i Platynowa Płyta. Swoistym komentarzem do twórczości i działalności Młynarskiego jest obszerny zbiór tematycznych wycinków prasowych” - napisano.

Archiwum zostało częściowo uporządkowane i opisane przez samego Wojciecha Młynarskiego. 

Czytaj też: Skwer na Mokotowie będzie nosił imię Wojciecha Młynarskiego