Beata Ostrowska-Harris była młodszą córką Krystyna Ostrowskiego, ziemianina, dyplomaty i Wandy z Krafftów. Urodziła się w Warszawie, ale wczesne dzieciństwo (do 1939 roku) spędziła w Korczewie, do którego na początku lat 90. XX wieku powróciła wraz z siostrą Renatą Ostrowską (1920-2000), aby rozpocząć ratowanie zabytkowej siedziby rodzinnej i resztek zwróconego lub odkupionego gospodarstwa.

We wrześniu 1939 wraz z rodzicami i babką opuściła Polskę. Ojciec jej należał do ekipy rządowej, eskortującej polskie złoto za granicę. Po udanej misji, wraz z rodzicami została na emigracji w Wielkiej Brytanii. Kształciła się w szkole dramatycznej, ale zrezygnowała z kariery teatralnej. Pracowała, m.in. wspólnie z siostrą Renatą prowadziły kawiarnię. Przez wiele lat zajmowała się sprzedażą mebli artystycznych, zyskując w tej dziedzinie szerokie uznanie.

Po powrocie do Polski – gdy siostra Renata pisała wspomnienia i przywracała pamięć o dziejach Korczewa i rodziny – B. Harris zajęła się sprawami ekonomicznymi i społecznymi lokalnej społeczności. Powoli, ale planowo i z sukcesami, z pomocą najpierw tylko środków własnych, remontowała pałac, prowadziła m.in. mleczarnię, potem zlewnię mleka, hodowlę bydła mlecznego, otworzyła nieduży hotel i inicjowała rozwój turystyki na terenie Podlasia. Od tamtej pory Dobra Korczewskie stały się głównym pracodawcą na obszarze gminy i w okolicach (sezonowo zatrudnionych ponad 50 osób), a organizowane imprezy, jak np. „Zielony Korczew” lub „Magia lat 20.” walnie przyczyniły się do rozwoju gospodarczego, kulturalnego i turystycznego Korczewa. Pod koniec lat 20. bieżącego stulecia renowacja zespołu pałacowo-parkowego w Korczewie uzyskała dofinansowanie ze środków zewnętrznych, głównie z samorządu województwa mazowieckiego.

W 2021 roku w Korczewie wybuchł pożar dachu, który spowodował zniszczenia poddasza i piętra. Beata Harris wraz z rodziną energicznie przystąpiła do remontu, współfinansując w tym samym czasie renowację drugiego obiektu, tzw. Syberii.

Co roku Korczew odwiedza kilka tysięcy turystów z Polski i zza granicy, którzy cenią korczewskie walory przyrodnicze i historyczne (np. związki z Cyprianem Norwidem).

Na początku swojej działalności na Podlasiu, Beata Harris była radną gminy Korczew, wspomagała potrzebujących, a dom w Korczewie zyskał miano gościnnego. Z racji aktywności na polu kulturalnym i gospodarczym, jak też z powodu nieprzeciętnej pasji w ratowaniu dziedzictwa i tożsamości lokalnej na Podlasiu, Beata Harris była często opisywana przez prasę lokalną, ogólnopolską i niekiedy europejską, chętnie też udzielała wywiadów, opowiadając o swoim ukochanym miejscu na Ziemi, jakim był dla niej i pozostaje dla rodziny, Korczew nad Bugiem. Była również bohaterką filmu dokumentalnego „Pani na Korczewie” w reżyserii Sławomira Rogowskiego (2018), jak też wielokrotnym gościem audycji Polskiego Radia RDC („Radia dla Ciebie”).

Beata Ostrowska-Harris zmarła w otoczeniu najbliższych, w swoim domu w Korczewie. Uroczystości pogrzebowe (msza św. koncelebrowana przez bp. Piotra Sawczuka, ordynariusza diecezji drohiczyńskiej, odbędzie się w piątek 15 listopada o godz. 13 w kościele parafialnym w Knychówku, po czym nastąpi pochówek na cmentarzu miejscowym.

Posłuchaj ostatniej wypowiedzi śp. Beaty Ostrowskiej-Harris na antenie Polskiego Radia RDC TUTAJ.

Czytaj też: Nie żyje Wojciech Kwiatkowski. Odpowiadał za finanse MKiDN. „Żal wielki”