Dorota Sokołowska | „Z serca do serca” | (2024 / Polskie Radio Białystok)

Opis reportażu: Elżbieta Maria Kowalczuk malowała od lat, jej dom wypełniony jest pięknym rękodziełem, ale to przypadek sprawił, że zajęła się też projektowaniem biżuterii i renowacją starych naszyjników i bransolet. Misja przywracania uroku sznurom korali naszych babć i prababć sprawiła, że artystka sama zmieniła swoje życie i zaczęła doceniać piękno każdego poranka z biżuterią w ręku.

Dorota Sokołowska | „Jak ten pierścień” | (2024 / Polskie Radio Białystok)

Opis reportażu: Tymoteusz Muśko - malarz prymitywista nazywany Nikiforem Północy dopiero po wyjeździe do Suwałk z rodzinnego Dubna zaczął malować farbami. Po prawie czterdziestu latach od śmierci artysty społeczność Dubna wraca do tej legendarnej postaci, która ma swoje miejsce w historii podlaskiej sztuki. Wielu jeszcze go pamięta, jak niepełnosprawny i z nieodłącznym papierosem malował lewą ręką obrazy, wiszące teraz w dużych muzeach. W specjalnie napisanej sztuce „Timoszka” opowiadają o swoim sąsiedzie, który zanim zrobił się sławny - musiał znosić wiele udręk człowieka niepełnosprawnego. Ale – jakby z zaświatów - Tymoteusz Muśko czuwa, by Dubno ciągle było miejscem żywym i twórczym.

Gość:

• Dorota Sokołowska 

O reportażu „Był taki czas” — opowieść o Leopoldzie Kozłowskim zwanym ostatnim „klezmerem Galicji”, którego kolejna rocznica śmieci minęła 12 marca. Jego dziadek Pejsach Brandwein założył słynną w całej monarchii austro-węgierskiej kapelę, a ojciec Herman Kleinman był wybitnym koncertmistrzem i skrzypkiem, prowadził przed wojną orkiestrę klezmerską. Leopold Kozłowski wielokrotnie był na granicy życia i śmierci. Za każdym razem życie ratowała mu… muzyka.

W studiu:

•  Dorota Boniecka-Górny, autorka reportażu

24 lutego minęły 3 lata od zbrojnej napaści Rosji na Ukrainę. W audycji  zaprezentowaliśmyu dwa archiwalne reportaże ze Studia Reportażu Polskiego Radia autorstwa Macieja Jastrzębskiego „Serce stal. Krew Azow” -  dokumentujący rosyjskie zbrodnie wojenne i  „Karetka nadziei” - o polskich lekarzach ratujących życie na Ukrainie.

Maciej Jastrzębski jest laureatem ogólnopolskich konkursów reportażu radiowego i audycji publicystycznych i autorem powieści reporterskich o Rosji, Gruzji i Ukrainie.

• ROBERT RZEŹNICKI - „Dotrzeć na czas” (2020 / RDC)

Początek tworzenia krajowego systemu powiadamiania i ratownictwa oraz wprowadzenie do użytku numeru telefonu alarmowego 112. 

Stopniowo przez wiele lat wraz z rozbudową techniczną systemu zostały zastąpione dotychczasowe numery alarmowe 997,998 i 999, a więc do policji, pogotowia ratunkowego i straży pożarnej. Powstały centra zgłoszeń koordynujące działania tych wszystkich służb. Dziś, po 20-tu kilku latach, dla wszystkich jest to normalny model działania, ale wtedy była to rewolucja. 

Wiele się zmieniło, wkroczyła nowoczesność w wyposażeniu służb i w taktyce działania, ale najcenniejszą podstawą i duszą całego tego systemu, pozostaje wciąż człowiek. O druhnach i druhach z OSP Lutocin (powiat Żuromin)... o ich pracy i nadziejach związanych z reformą w reportażu "Dotrzeć na czas".

• KATARZYNA MICHALAK - „Numer 112” (2024 / Radio Lublin)

Wizyta we współczesnym Centrum Powiadamiania Ratunkowego – 112. Rozmowy z dyspozytorami, którzy opowiadają o trudach i specyfice swojej służby.

„Przystanek: Warszawa przy PKiN” to reportaż/feature radiowy opowiadający o ludziach, którzy dwie dekady temu przyjechali do Warszawy - na studia, do pracy, w poszukiwaniu przygód, w nadziei na lepsze. Do stolicy przybywają z bagażem wyobrażeń o dużym mieście. Są nieopierzeni - naiwnie entuzjastyczni, wiele sobie obiecujący po przeprowadzce. Rozpiera ich energia, lecz szybko dopadają też przyczajone kompleksy. W Warszawie stawiają pierwsze, dorosłe kroki. 

Bohaterowie „Przystanku…” dzielą się swoimi doświadczeniami związanymi z opuszczeniem rodzinnej miejscowości. Wspominają twarde lądowanie w Warszawie. Opowiadają o dojmującej samotności i o euforycznym zasysaniu wszystkiego, co oferuje wielkie miasto. Mówią, jak ich ciała i umysły reagowały na silnie bodźcującą przestrzeń. Snują refleksje dotyczące własnej tożsamości - tego, jak na przestrzeni lat się kształtowała i czym jest teraz. Konstatują, jakie atuty i ograniczenia wynikają z ich nie-warszawskiego pochodzenia. Wreszcie, zabierają słuchacza do miejsca, gdzie znajdują się teraz, wskazując przy tym jak warszawski przystanek zaważył na ich życiorysie. 

Projekt został zrealizowany w ramach stypendium artystycznego m.st. Warszawy

O reportażu „Teatr po horyzont” Katarzyny Michalak z Polskiego Radia Lublin.

16 stycznia Honorowe Obywatelstwo Miasta Lublin otrzymał profesor Leszek Mądzik. Miesiąc wcześniej profesor odwiedził prywatnie Teatr Stary, miejsce realizacji dwóch swoich projektów. Była to okazja do refleksji i podsumowań na temat związków z Lublinem i tego, co najważniejsze w sztuce.

W reportażu wykorzystano fragmenty archiwalnej audycji Krystyny Kotowicz z cyklu „Portret artysty” (1988).

Po emisji reportażu odbyła się rozmowa z Maciejem Mazurem, aktorem Sceny Plastycznej KUL, ze Stowarzyszenia Na Rzecz Sceny Plastycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

O reportażu „Czytał Ksawery Jasieński” zrealizowanym w ramach Studia Reportażu Polskiego Radia, o jednym z najwybitniejszych spikerów i lektorów, który jest nazywany kustoszem żywego słowa i człowiekiem o aksamitnym głosie. Dla wielu lektorów i dziennikarzy jest wzorem - człowiekiem, który nigdy się nie spieszył. 13 września 2024 roku Ksawery Jasieński skończył 93 lata.

Po emisji rozmowa z autorką Joanną Bogusławską

O reportażach Agnieszki Trofimiuk: „Tak daleko, tak blisko...” niezwykłej przyjaźni między katolickim księdzem mieszkającym w podbiałostockiej wsi a amerykańskim reżyserem filmów dokumentalnych pochodzenia żydowskiego z Nowego Jorku i "Na ławeczce", opowieści, w której dwie kobiety spotykają się codziennie na ławeczce przed blokiem, aby złagodzić dokuczającą im samotność. 

Po emisji rozmowa z Agnieszką Czarkowską kierownikiem Studia Reportażu i Dokumentu w Polskim Radiu Białystok.

Reportaż „Dwunasty krok” o Polaku, który w 2006 roku został skazany za przemyt i odsiedział wyrok w łagrze pod Smoleńskiem.

Od kilkunastu lat Janusz jest terapeutą uzależnień. Mieszka i pracuje w Warszawie. Do jego gabinetu przychodzą ludzie z różnych środowisk, z różnymi problemami. Niektórym swoim podopiecznym Janusz opowiada o własnej drodze wyjścia z uzależnienia. Pomaga im w walce z własnymi demonami, daje szansę na wolność...

Reportaż został zrealizowany w ramach XXV Konkursu Stypendialnego im. Jacka Stwory

Autorem jest Antoni Rokicki ze Studia Reportażu Polskiego Radia.