Zbyszko Siemaszko jako fotoreporter tygodnika „Stolica” realizował różne tematy, pokazując życie codzienne w realiach PRL-u. Był artystą miejskiej fotografii dokumentalnej. 

„Twórca fotografował ją dniem i nocą, eksperymentował z perspektywą, szukał ciekawych ujęć. Pokazywał stolicę jak dynamiczną, nowoczesną metropolię, rozświetloną neonami. Dokumentował jej odbudowę, fotografował nową architekturę i odnowione zabytki, ruchliwe centrum miasta i Pragę, osiedla mieszkaniowe i plaże nad Wisłą. Starannie planował kadr, atmosferę i estetykę zdjęcia, ale też łapał na gorąco uliczne scenki i z bliska przyglądał się przechodniom” – czytamy na stronie Domu Spotkań z Historią.

To pierwsza tak obszerna i przekrojowa prezentacja twórczości Zbyszka Siemaszki, czerpiąca zarówno ze zbiorów Narodowego Archiwum Cyfrowego jak i Agencji FORUM. Na wystawie można zobaczyć nie tylko jego fotografie i wybrane okładki Tygodnika „Stolica” ze zdjęciami Siemaszki, ale także oryginalne aparaty fotograficzne twórcy.

Kuratorami są Katarzyna Madoń-Mitzner oraz Krzysztof Wójcik, varsavianistyczne opisy zdjęć opracował Jerzy S. Majewski.

— Zbyszko Siemaszko uważał się za dokumentalistę, ale konsekwentnie kreował subiektywną, artystyczną wizję stolicy. Jego fotografie niosą pewien przekaz propagandowy, a jednocześnie ich autor unikał pokazywania wizualnych znaków PRL-owskiej propagandy. Tworzył uniwersalne, „czyste” obrazy miasta, z naszej perspektywy uderzająco czyste, także dlatego, że ówczesnej Warszawy nie zaśmiecały reklamy. Łączył przedwojenny warsztat i estetykę fotografii architektury (tu jego mistrzami byli Czesław Olszewski oraz Edmund Kupiecki) ze swoją wizją miasta jako żywego organizmu, wykorzystując motyw ruchu miejskiego do zdynamizowania fotografowanych przestrzeni. Ludzie - występujący tu głównie w roli przechodniów - są spójnym elementem tej wizji, podobnie jak nowe samochody, motocykle, czy autobusy — podkreśla kuratorka wystawy Katarzyna Madoń-Mitzner. 

7 marca 2024 roku, wieczór otwarcia wystawy fotografii Zbyszka Siemaszki w Domu Spotkań z Historią uświetni wyjątkowy koncert kwartetu w składzie Jan Emil Młynarski (perkusja, śpiew), Jarosław Bothur (saksofon tenorowy, flet), Tymon Kosma (wibrafon) oraz Max Mucha (kontrabas), który odwoła się do bogatej tradycji polskiej szkoły jazzu. Muzycy nawiążą do korzeni tego gatunku prezentując wybrane tematy Henryka Warsa oraz wybrane kompozycje Krzysztofa Komedy znanych z jego polskich, europejskich i amerykańskich filmów. Warszawa Zbyszka Siemaszki rozbrzmiewała muzyką taneczną, folklorem i jazzem.

Czytaj też: „Maria Skłodowska-Curie. Uczona wszech czasów”. Wernisaż wystawy w piątek