Niektóre nazwy męskie utworzone od żeńskich istnieją od setek lat. – I to niemal we wszystkich językach europejskich. Bardzo dobrym przykładem jest wdowiec, który we wszystkich językach jest tworzony od wyrazu „wdowa”, nie odwrotnie, a to się wiąże z tym, że dawnych czasach bycie wdowcem było mniej istotne – mówi profesor językoznawstwa Marek Łaziński.

Co ciekawe, języki radzi sobie z tworzeniem maskulinatywów, funkcjonuje już nawet przedszkolanek. – Bardziej oficjalną wersją jest „wychowawca przedszkolny”. Są już mężczyźni, którzy pełnią takie funkcje. Mamy przedszkolanka, tego kosmetyka, nie ten kosmetyk jako substancję, mamy tego sprzątacza, to nie jest problem – zauważa językoznawca.

Oczywiście są też wyjątki. – Była kiedyś dyskusja na temat wyrazu „niania”, który sam w sobie jest dość potoczny. Nie jest to oficjalna nazwa zawodu, raczej opiekunka do dziecka. Mówi się czasem nianiek, ale dość potocznie – dodaje Łaziński.

Ostatnio głośno jest o feminatywach, które coraz powszechniej używane są w codziennej komunikacji. To wyrazy utworzone od nazw męskich.

Jednak według językoznawcy stworzyć maskulinatyw, czyli wyraz od nazwy żeńskiej jest znacznie trudniej.

Czytaj też: Dziś Dzień Mężczyzny. Czego pragną mieszkańcy Mazowsza?