Na przełomie XIX i XX wieku rosyjska biblioteka otrzymywała egzemplarz obowiązkowy każdej wydanej książki, podobnie jak dziś Biblioteka Narodowa. Wśród nich znalazła się "O krasnoludkach i sierotce Marysi", wydana w rosyjskim zaborze przez Michała Arcta.

Premiera przedświąteczna

Pierwsze wzmianki prasowe o nowej książce wydanej przez Michała Arcta, czyli o "Historyi o krasnoludkach i o sierotce Marysi" pochodzą z 1895 roku. Książka ukazała się tuż przed świętami Bożego Narodzenia, na okładce widnieje jednak data: 1896 rok. Chodziło zapewne o to, by była aktualnym prezentem także na kolejne święta.

Zabezpieczenie na kolejne lata

Egzemplarz pierwszego wydania "Historyi o krasnoludkach i o sierotce Marysi" liczy 122 lata. Książka, która trafiła do Biblioteki Narodowej, zachowała się wyjątkowo dobrze, niemniej konieczna była kompletna konserwacja i zabezpieczenie, żeby przetrwała kolejne lata.

To nie woda jest zagrożeniem

"Największym zagrożeniem dla książek nie jest wcale woda. Papier toleruje wodę, o ile jest czysta. Nie lubi natomiast wszystkiego, co na wilgotnym podłożu wyrasta: mikroflory w postaci komórek bakterii, drożdży, promieniowców czy grzybów. Konserwatorzy z Biblioteki Narodowej pobierają wymazy z kart książek na sterylne bibułki i na podłożach z cukru oraz agaru namnażają szkodliwe dla papieru grzyby. Hodowla trwa około 14 dni, ale już po tygodniu widać, czy cokolwiek wyrosło. Wszystkie stare książki poddaje się dezynfekcji. Służy do tego szczelna komora wypełniana trującym gazem, zabijającym wszelkie żywe organizmy, mogące znajdować się na kartach. Książka po takiej kąpieli jest sterylna" - podaje Biblioteka Narodowa.

Po długotrwałych procesach odgrzybiania, rozcinania, sklejania, naprawiania, zszywania oraz digitalizacji, książka jest dostępna w cyfrowej Bibliotece Narodowej POLONA.