Zmarł Paweł Huelle, pisarz, poeta, dramatopisarz i krytyk literacki. Informację o śmierci twórcy potwierdziła prezydent Gdańska Aleksandra Dulkiewicz, która na platformie X (dawniej Twitter) napisała: „Paweł Huelle odszedł, ja wierzę, że do lepszego świata… Pokazywał nam Gdańsk, ludzi, świat takich jakimi jesteśmy. Już brakuje tych nienapisanych książek. Dziękuję i do zobaczenia!”.

— Nie zamierzałem zostać pisarzem, miałem zupełnie inne plany życiowe, ale tak wyszło. Tak czasami w życiu wychodzi, że człowiek chce zostać politykiem, a zostaje cyrkowcem —  mówił Paweł Huelle przy okazji swych 65. urodzin.

Urodził się 10 września 1957 roku w Gdańsku. W 1980 roku ukończył polonistykę na Uniwersytecie Gdańskim i rozpoczął pracę jako dziennikarz w Biurze Informacji Prasowej „Solidarności”. W latach 1983-86 był nauczycielem języka polskiego. Jako krytyk literacki i poeta zadebiutował w „Twórczości” w 1983 r. Następnie publikował w „Tygodniku Kulturalnym”, „Gwieździe Morza” i podziemnym „Podpunkcie”.

W 1987 r. został asystentem w Zakładzie Filozofii Gdańskiej Akademii Medycznej i wykładał historię filozofii. W 1988 r. współzakładał oraz należał do zespołu redakcyjnego gazety mówionej „Punkty Mówione” u ojców dominikanów w kościele św. Mikołaja w Gdańsku. Na początku lat dziewięćdziesiątych współpracował z Ośrodkiem Gdańskim Telewizji Polskiej, m.in. miał stały felieton o książkach, a w latach 1994–99 był dyrektorem Ośrodka.

Do jego najbardziej znanych książek należą: „Weiser Dawidek”, „Mercedes Benz. Z listów do Hrabala”, „Śpiewaj ogrody” i „Castrop”.

Za swoją twórczość został wyróżniony m.in. Paszportem POLITYKI, nagrodą Fundacji im. Kościelskich, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Czytaj też: Naukowcy chcą zbadać, na jakie choroby cierpiał Fryderyk Chopin. Wykorzystają szczątki jego rodziny