Trzy XIX-wieczne starodruki z dziedziny farmacji, pochodzące z kolekcji farmaceuty i historyka farmacji Teofila Tugendholda (1855-1935), na mocy umowy depozytowej z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego, zostały przekazane do Muzeum Historii Medycyny Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Licząca 800 pozycji kolekcja, jako dar kolekcjonera, znajdowała się pierwotnie w zbiorach Biblioteki Zakładu Farmacji Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego i zaginęła w czasie II wojny światowej. Obiekty te, dzięki działaniom Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz decyzji ich właścicieli (proszących o zachowanie anonimowości) trafiły do Polski. Ze względu na ich historię (zwrot przez prywatne osoby z Niemiec do Biblioteki uniwersyteckiej WUM), można je potraktować jako dzieła odzyskane.
Trzy odzyskane starodruki: Pharmacopoeia Argentoratensis (1725), Dispensatorium Pharmaceuticum (1729) oraz Pharmacopoeia Argentoratensis (1757) są lekopisami, czyli rodzajem katalogu czy spisu medykamentów, podawanych w XIX wieku.
O powrocie tych bezcennych pamiątek nauki do Polski, w programie mówiły pp.: Grażyna Jermakowicz, dyrektor Muzeum Medycyny Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego oraz dr Anna Szymańska-Budzińska, badaczka, historyk medycyny z ww. placówki.