O pracy muzealnika: wyborze tematów badawczych i wystawienniczych, o zbiorach i ich magazynowaniu, ale też o edukacji oraz promocji wydarzeń muzealnych, na przykładzie Muzeum Regionalnego im. M. Asłanowicza w Siedlcach w programie mówiły pracownice merytoryczne tej placówki: Agnieszka Hyckowska i dr Agnieszka Pasztor. 

O wystawie „Czy mnie jeszcze pamiętasz – PRL w Siedlcach” (wątki życia społecznego w mieście oraz życia ludzi w zaciszu domowym) w programie mówiła Agnieszka Hyckowska, kuratorka wystawy z Muzeum Regionalnego w Siedlcach.

Powiat wołomiński nie ma zbyt wielu zabytków, choć te, które są należą do ciekawych i coraz bardziej odwiedzanych przez turystów. Najstarszy z nich to pałac Grzybowskich, a na końcu Karskich w Chrzęsnem (gm. Tłuszcz), wybudowany w 1635 roku. Są też przydrożne krzyże, inne dwory i pałace, są budynki użyteczności publicznej także zabytkowe. Są wreszcie niewielkie rzeki, których obecność w krajobrazie powoduje, że ten podwarszawski powiat ma swój urok i niezastąpiony klimat. A jak tek krajobraz kultury materialnej i przyrody wygląda z wysokości roweru – opowiada w programie Arkadiusz Łukasiak, historyk, krajoznawca, miłośnik podróży na rowerze, autor „Wycieczek z Historią” (cz. 2).   

Powiat wołomiński nie ma zbyt wielu zabytków, choć te, które są należą do ciekawych i coraz bardziej odwiedzanych przez turystów. Najstarszy z nich to pałac Grzybowskich, a na końcu Karskich w Chrzęsnem (gm. Tłuszcz), wybudowany w 1635 roku. Są też przydrożne krzyże, inne dwory i pałace, są budynki użyteczności publicznej także zabytkowe. Są wreszcie niewielkie rzeki, których obecność w krajobrazie powoduje, że ten podwarszawski powiat ma swój urok i niezastąpiony klimat. A jak tek krajobraz kultury materialnej i przyrody wygląda z wysokości roweru – opowiada w programie Arkadiusz Łukasiak, historyk, krajoznawca, miłośnik podróży na rowerze, autor „Wycieczek z Historią” (cz. 1).

Muzeum Pozytywizmu w Gołotczyźnie znane jest przede wszystkim z dwóch postaci historycznych, które mocno związały swe losy z tym miejscem. Są to Aleksandra z Sędzimirów Bąkowska i Aleksander Świętochowski. To między innymi ich idee i działania sprawiły, że na polskich ziemiach po marazmie po powstaniu styczniowym 1863 roku rozwinęły się praca organiczna i praca u podstaw, szczególnie na polskiej wsi. Ponieważ region Mazowsza ciechanowskiego jest bogaty w tzw. drobną szlachtę (niewiele różniącą się od chłopów pod kątem ekonomicznym, za to kultywującą swe szlacheckie pochodzenie oraz etos), nieżyjąca już dr Irena Kotowicz-Borowy wraz z Zespołem Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie, rozpoczęła organizację swego rodzaju skansenu wsi drobnoszlacheckiej. Stąd też jednym z pierwszych obiektów, który pojawił się na terenie zespołu dworsko-parkowego Bąkowskich w Gołotczyźnie (jako Oddział Muzeum w Ciechanowie) był dworek (przez prof. M. Rozbicką nazywany też „chałupą dworkową”) drobnoszlacheckim. W programie o drobnej szlachcie mazowieckiej, jak o tym szlacheckim domu opowiada Łukasz Szpejewski, historyk, adiunkt muzealny w Muzeum Pozytywizmu w Gołotczyźnie (Oddział Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie).

O XXVII Europejskich Dniach Dziedzictwa (EDD) na Zamku książąt mazowieckich w Czersku (gm. Góra Kalwaria) w programie mówił Dariusz Falana, dyrektor Ośrodka Kultury w Górze Kalwarii.

Jest informatykiem, ale od wielu lat pracuje w muzealnictwie, prowadząc z sukcesem takie placówki jak Muzeum Woli czy jako wicedyrektor ówczesne Muzeum Miasta Stołecznego Warszawy. Przez ostatnią dekadę zaś bardzo rozwinął (będąc dyrektorem instytucji) Muzeum Ziemiaństwa w Dobrzycy. Od października br. Wiesław Kaczmarek przechodzi na emeryturę, pozostawiając po sobie wdzięczną pamięć pracowników, naukowców i potomków ziemian. Dyrektor Wiesław Kaczmarek zapowiada jednak, że do zajęć, związanych z zabytkami i szeroko pojętą humanistyką, jeszcze powróci. A tymczasem w „Sekretach Mazowsza” nieco wspomnień zasłużonego muzealnika.  

Zrabowana Warszawa. Straty w prywatnych zbiorach i artystycznych kolekcjach mieszkańców warszawy w latach 1939-1945 (Warszawa 2024, wyd., Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego) to najnowsza, poprzedzona wieloletnimi kwerendami, praca dr. Mariusza Klareckiego, historyka sztuki, kuratora Pałacu pod Blachą w Muzeum Zamek Królewski w Warszawie, specjalizującego się m.in. właśnie w badaniu strat Warszawy w obszarze dzieł sztuki oraz w problematyce historii rewindykacji dóbr kultury.

Koordynatorkami wydawnictwa są pp. Dorota Wada i Ewa Witkowska, redakcja i korekta Grażyna Waluga. Książke bardzo wzbogaca plastycznie i dokumentalnie grafika oraz liczne fotografie archiwalne.

Publikację recenzowali: dr hab. Piotr Majewski oraz dr Tomasz Adam Pruszak, a z autorem Mariuszem Klareckim oraz Ewą Witkowską z MKiDN rozmawiał Piotr Łoś.

O zabytkowym lamusie w Hawłowicach Górnych, odzyskanym przez rodzinę w 2002 roku, w programie mówił prof. dr hab. Marian Wolski, historyk, przewodniczący Rady Fundacji Zofii i Jana Włodków, laureat tegorocznej edycji ogólnopolskiego konkursu pod hasłem „Zabytek Zadbany”. Nagroda została przyznana za wykonanie badań, konserwację obiektu oraz nienaganną, stałą opiekę nad nim. Zabytek został ocalony, podczas badań, a dzięki doskonałej pamięci i ustnemu przekazowi nieżyjącej już matki właściciela, Irenie z Wolskich Wołkowskiej (1928-2014), zlokalizowano i odkryto przepiękne polichromie. W budynku tym – dzięki zachowanym kaflom – odtworzono XVI-wieczny piec, który jest jedynym działającym takim obiektem w Polsce.