22 lutego 2025, godz. 19.00
Studio Koncertowe Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie

Łukasz Długosz | flet
Agata Kielar-Długosz | flet
Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa
Paweł Kos-Nowicki | dyrygent

Camille Saint-Saëns – Uwertura do opery La princesse jaune op. 30
Franz Doppler – Koncert podwójny d-moll na dwa flety i orkiestrę

Johannes Brahms – III Symfonia F-dur op. 90

Obfita i różnorodna twórczość Camille’a Saint-Saënsa obejmuje także grupę oper znacznie mniej dziś znanych niż na przykład symfoniczne dzieła kompozytora. Komiczna jednoaktówka La Princesse jaune z 1872, opowiadająca o uczuciu holenderskiego studenta do... wizerunku japońskiej księżniczki była pierwszą (z trzech, które miał już w dorobku), która doczekała się inscenizacji w paryskiej Opéra-Comique, nie odnosząc zresztą sukcesu. Modny wówczas wątek „orientalny” znalazł żartobliwe odzwierciedlenie w ciekawej muzyce uwertury do dzieła, powracającej czasem na koncertowe estrady.

Nieco zapomniany dziś kompozytor i flecista Franz (podpisywał się też jako Franciszek lub Ferenc) Doppler pochodził z polsko-niemiecko-węgierskiej rodziny. Także jego brat Karl był koncertującym muzykiem-flecistą, często występowali w duecie, wykonując m.in. liczne kompozycje Franza przyjmowane z entuzjazmem w całej Europie. Koncert podwójny d-moll (jedyne dzieło tego gatunku w jego dorobku) eksponuje przede wszystkim śpiewność fletów, nawiązującą do idiomu belcanto włoskich twórców tego czasu, na których Doppler wzorował się także w swoich operach; w żywszych odcinkach do głosu dochodzi tu również element wirtuozowskiego popisu. Dzieło zaprezentuje para znakomitych flecistów, należących do najwspanialszych współczesnych wirtuozów tego instrumentu, o imponującym dorobku koncertowym i fonograficznym: Agata Kielar-Długosz i Łukasz Długosz.

Każda z czterech symfonii Johannesa Brahmsa ma indywidualne oblicze i jest niepodobna do pozostałych. III Symfonia F-dur obfituje w wyrazowe kontrasty i w zestawieniu z pogodną Drugą jest dziełem o wiele bardziej emocjonalnym i dramatycznym (co cechuje zwłaszcza rapsodyczną, pełną patosu część pierwszą), stąd rozentuzjazmowany Edward Hanslick, wpływowy krytyk i przyjaciel Brahmsa porównał ją do Beethovenowskiej Eroiki. Szczególną popularność symfonia zyskała dzięki przepięknej części trzeciej, Poco allegretto, niezwykle ekspresyjnej i przepełnionej bezbrzeżną nostalgią. Jej główny motyw odegrać miał ważną rolę we współczesnej recepcji Brahmsa, odkąd został wykorzystany w słynnym filmie Anatole’a Litvaka Aimez-vous Brahms? (1961) według powieści Françoise Sagan. Wielkie powodzenie filmu z Ingrid Bergman i Yvesem Montandem sprawiło, że Francuzi nagle „odkryli” i pokochali muzykę Brahmsa, którą wcześniej traktowano w tym kraju ze znaczną rezerwą, na fali silnej niechęci do wszystkiego, co niemieckie, panującej po tragicznych doświadczeniach kolejnych wojen.

Za dyrygenckim pulpitem – Paweł Kos-Nowicki, ceniony interpretator muzyki oratoryjnej oraz dzieł klasycznych. Nie stroni również od muzyki innych epok oraz dzieł najnowszych. Od debiutu w roku 1999 współpracował z ważnymi orkiestrami oraz wybitnymi solistami wielu krajów. W 2010 roku z jego inicjatywy rozpoczęły działalność chór i orkiestra Warsaw Camerata. Dokonał szeregu prawykonań utworów kompozytorów polskich i zagranicznych.

Bilety: eBilet.pl, Polskie Radio – bilety 24 oraz w kasie Studia Koncertowego Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego

Patronat medialny: TVP Kultura, Polskie Radio RDC, Presto, polmic.pl
Organizator: Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa

Organizator zastrzega prawo do zmiany programu koncertu lub jego wykonawców