Nie żyje grafik i malarz Wit Leszek Kaczanowski. Artysta zmarł w wieku 92 lat. 

„Szanowni Państwo, dziś odszedł od nas wspaniały Artysta i przyjaciel. Człowiek, który z życia czerpał pełnymi garściami i przeżył je na własnych warunkach. Będzie nam go bardzo brakowało. O uroczystościach pogrzebowych będziemy informować w późniejszym terminie” – poinformowała w mediach społecznościowych rodzina Witolda Kaczanowskiego.

Artysta gościł w Polskim Radiu RDC w audycji „Polak potrafi” w roku 2020. Opowiadał wówczas o niezwykłej dla młodego artysty wizycie w pracowni wybitnego malarza Pabla Picassa, której efektem był portret namalowany przez artystę tuszem na papierze. Jak wspominał, ten portret towarzyszył mu zawsze, we wszystkich podróżach.

Wit Leszek Kaczanowski – biogram

Wit Leszek Kaczanowski znany także jako Witold-K urodził się w 15 maja 1932 r. w Warszawie. Tam ukończył gimnazjum i liceum M. Reja w Warszawie. W 1955 r. ukończył wydział grafiki na stołecznej Akademii Sztuk Plastycznych (ASP). Jego wykładowcami byli profesorowie Eugeniusz Arct, Wojciech Fangor i Henryk Tomaszewski.

W 1964 r. twórca wyjechał i zamieszkał we Francji, a pięć lat później osiadł w Stanach Zjednoczonych. Od 1980 r. mieszkał w Denver. Uprawiał malarstwo sztalugowe, rzeźbę, grafikę oraz fotografię. Za granicą przyjaźnił się z Jacques'em Prévertem oraz Pablem Picassem, który namalował jego portret.

Charakterystycznym motywem w wielu jego obrazach są ludzkie postacie zawieszone w przestrzeni, a jego stałym motywem była samotność i wyobcowanie człowieka we współczesnym świecie.

Podczas wykładu w Seton Hall University w stanie New Jersey mówił studentom: „w dniu, w którym zrozumiecie waszą samotność, odczujecie moje malarstwo”.

Projektował grafiki oraz scenografię dla teatrów. W filmie Doroty Kędzierzawskiej „Pora umierać” (2007) zagrał postać notariusza Adama Koniecpolskiego.

Jego prace znajdują się w wielu muzeach i kolekcjach w USA i Europie.

W 1997 r. Kaczanowski został odznaczony medalem Zasłużony dla Kultury Polskiej.

Czytaj też: K. Dąbrowska o koncercie „Po co żyjemy”: mamy ogromny skarb, po który rzadko się sięga