Katarzyna Dąbrowska przypomni twórczość pierwszej damy polskiego jazzu. Aktorka i wokalistka odda hołd dorobkowi Wandy Warskiej i Andrzeja Kurylewicza podczas koncertu poetyckiego „Po co żyjemy”.

Posłuchaj rozmowy | Południe RDC | Katarzyna Dąbrowska

Dąbrowska opowiadała na antenie Polskiego Radia RDC o przygotowaniach do koncertu.  

— Przygotowując się do tego koncertu, przebrnęłam przez wszystko, co było dostępne. Wybrałam dla siebie to, co mnie najbardziej porwało i co wydało mi się dobrym balansem między tym, co bardziej poetyckie, dramatyczne, wzruszające, nostalgiczne. Będzie też jakiś akcent zabawny. Myślałam też sobie, jak dramaturgicznie ten koncert postawić — powiedziała Dąbrowska. 

Na scenie zabrzmią kompozycje do wierszy m.in. Władysława Broniewskiego, Cypriana Kamila Norwida, czy Haliny Poświatowskiej i Agnieszki Osieckiej.

— Ten dorobek warto po prostu przypominać. Mamy ogromny skarb, po który rzadko się w ostatnich latach sięga — stwierdziła Dąbrowska.

Koncert poetycki „Po co żyjemy” odbędzie się w niedzielę 9 marca w Promie Kultury Saska Kępa w Warszawie.

Na scenie zobaczymy:

• Katarzyna Dąbrowska – wokal,
• Janusz Bogacki – fortepian i aranżacje,
• Marek Zebura – skrzypce,
• Tomasz Bogacki – gitara,
• Paweł Pańta – kontrabas,
• Czesław Bartkowski – perkusja.

„Wanda Warska – pierwsza dama polskiego jazzu – przez lata tworzyła wyjątkowy muzyczny świat, w którym słowo i dźwięk łączyły się w harmonijną całość. Jej twórczość była wyrazem artystycznej wolności i poszukiwania piękna poza komercyjnym nurtem muzyki estradowej. Często tworzyła ze swoim mężem Andrzejem Kurylewiczem – wybitnym kompozytorem, pianistą i dyrygentem, którego twórczość obejmowała zarówno jazz, jak i muzykę klasyczną, teatralną czy filmową. Jego pełne liryzmu i emocji kompozycje stały się nieodłącznym elementem polskiej kultury muzycznej, a talent do przekładania poezji na dźwięki nadał jej nowy wymiar” — czytamy w informacji prasowej.

Czytaj też: Był inspiracją do filmu „Teściowie”. Aktorka A. Suchora w RDC o spektaklu „Wstyd”