Muzeum Katyńskie znajduje się w tak zwanej kaponierze warszawskiej Cytadeli. Jest w nim przedstawiona historia zbrodni katyńskiej i ujawniania prawdy o niej, są też wyeksponowane przedmioty wydobyte z grobów pomordowanych w Katyniu, Charkowie i Miednoje, mapy oraz archiwalne zdjęcia. Budowa Muzeum trwała trzy lata. Otwarto je w 76. rocznicę sowieckiej agresji na Polskę.

Gościem "Sobotniego Popołudnia" był kierownik placówki - Sławomir Z. Frątczak.

źródło: PAP, RDC

- Bardzo trudno jest znaleźć cmentarz, na którym by nie było pochowanego jakiegoś żołnierza bądź weterana. To są losy naszej ojczyzny - mówi Michał Kwiatkowski, przewodnik "Warszawy historia ukryta".

Wojskowy Cmentarz na Powązkach powstał w 1912 roku i był przeznaczony do grzebania żołnierzy carskich. - Oni już po prostu nie mieścili się na cmentarzu prawosławnym, ale także była taka idea, aby zgrupować te pochówki w jednym miejscu - wyjaśnia gość "Sobotniego Popołudnia".

Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę postanowiono zachować cmentarz i przygotować go na potrzeby naszych wojsk. Mogiły żołnierzy carskich zostały usunięte, a ich szczątki zostały zebrane w jednym miejscu.

- W tej chwili zachowały się takie cztery nagrobki, które mają jeszcze datowania z tamtych lat. Natomiast w ramach założenia tego nowego cmentarza postanowiono przygotować takie kwatery, które widzimy już dzisiaj, to znaczy uszeregowane polami bitew i kolejnymi kamieniami milowymi naszej historii - tłumaczy Michał Kwiatkowski.

- To jest pomysł, który chodził za nami już od kilku lat. Muzeum w swoim programie ma dwie prędkości - jedna to tematyczne wystawy związane z tym, co nas nurtuje (...), a druga to wystawy dedykowane wielkim postaciom sztuki XX wieku - mówił Sebastian Cichocki, kurator wystawy "Zofia Rydet. Zapis, 1978-1990" w Muzeum Sztuki Nowoczesnej.

Od 1 października w Bibliotece na Bielanach można podziwiać nową wystawę "Żydówki Niemalowane z Pomarańczami", na której znajdują się oryginalne XIX-wieczne ryciny wg. rysunków Aleksandra Gierymskiego, autora słynnej "Pomarańczarki".

- Wystawa ma długą historię. Wszystko zaczęło się w 2011 roku (...). Otworzyłem gazetę i okazało się, że znalazła się "Pomarańczarka" - opowiada Paweł Szapiro, kurator wystawy.

Gośćmi Elżbiety Uzdańskiej byli: Joanna Jaszak-Bielecka, kierownik działu varsavianów w Bibliotece Publicznej m.st. Warszawy i Bibliotece Głównej Województwa Mazowieckiego, członek jury konkursu oraz Monika Maludzińska - autorka książki pt. "Żebracy i włóczędzy wstanisławowskiej Warszawie", jedna z siedmiu laureatów.

- W tej chwili wchodzą do produkcji meble, które nie wymagają takich zdolności, jak dawniej. Co innego stolarz, który wykonuje meble artystyczne. W takiej sytuacji najlepszy jest układ mistrz - uczeń - przekonuje Zygmunt Dzierla, stolarz, który pracował dla Zamku Królewskiego i nadal prowadzi pracownię założoną w 1933 roku w Warszawie przez jego ojca.

Gościem Elżbiety Uzdańskiej była Marlena Happach - nowa szefowa architektów warszawskich (została niedawno nowym prezesem zarządu warszawskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich).

O działalności Domu Pracy Twórczej Obory Elżbieta Uzdańska rozmawiała z prof. Anną Nasiłowską z Instytutu Badań Literackich PAN, pisarką.