Rzecznik Zarządu Dróg Miejskich Jakub Dybalski zaznaczył, że nawierzchnia placu jest w bardzo złym stanie. – Na niektórych przejściach dla pieszych należy poprawić bezpieczeństwo – parkujące auta ograniczają widoczność, a kierowcy rozwijają zbyt dużą prędkość. Mieszkańcy zwracali na te problemy uwagę podczas konsultacji społecznych, które stanowiły bazę do wypracowania pomysłów na przyszły wygląd placu – dodał.

Drogowcy planują wymienić nawierzchnię chodników i jezdni, posadzić więcej zieleni, a także wprowadzić rozwiązania uspokajające ruch, zwiększając tym samym bezpieczeństwo pieszych. Poprawią też dostępność architektoniczną, aby plac był w pełni funkcjonalny dla wszystkich użytkowników. Rowerzyści zyskają nową drogę rowerową i stojaki.

Przeniesienie pętli, przebudowa skrzyżowania

Przeniesiona na ul. Jagiellońską, w rejon Ronda Starzyńskiego, zostanie pętla autobusowa, która dzisiaj zajmuje dużą część placu. Skrzyżowanie z Jagiellońską zostanie w pełni przebudowane. Odwrócony zostanie też kierunek ruchu na placu, co według ZDM, upłynni przejazd przez skrzyżowanie z ul. Jagiellońską.

Przebudowany zostanie budynek MZA, który zyska nową funkcję jako pawilon usługowo-rozrywkowo-wypoczynkowy.

W związku z zabytkowym charakterem placu przebudowa musi przebiegać zgodnie z zaleceniami konserwatorskimi. Zachowany zostanie kształt fontanny zlokalizowanej w centrum placu.

– Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków dopuścił jedynie zmiany o charakterze odtworzeniowym w stosunku do jej stanu historycznego. Nie zezwolił także na zwężenia jezdni, aby nie naruszać pierwotnej kompozycji placu – wyjaśnił Dybalski.

Wybrany w przetargu projektant będzie miał 24 miesiące na opracowanie dokumentacji projektowej. Rozpoczęcie prac budowlanych będzie możliwe najwcześniej w 2027 roku.

Plac Hallera wytyczono w latach 50.

Plac Hallera jest położony między ulicami Dąbrowszczaków i Jagiellońską. Stanowi rozległe, dwuhektarowe założenie na planie wydłużonego prostokąta. Dochodzą do niego ulice: Groszkowskiego, Skoczylasa i Szymanowskiego. Ruch kołowy umożliwiają dwie jednokierunkowe ulice po południowej i północnej stronie placu. Środkową część placu zajmuje skwer na którym znajduje się m.in. fontanna, plac zabaw, dąb papieski i ujęcie wody oligoceńskiej. W 2018 ustawiono tam tężnię.

Plac został wytyczony w pierwszej połowie lat 50. XX wieku. W latach 1957–1991 nosił imię Juliana Leńskiego. Stanowił centrum założenia urbanistycznego osiedla mieszkaniowego Praga II zaprojektowanego przez Jerzego Gieysztora i Jerzego Kumelowskiego. Osiedle powstało w latach 1950–1966 i było przeznaczone dla pracowników Fabryki Samochodów Osobowych. Nazywane było „praskim MDM-em”.

Plac obudowano monumentalnymi blokami w stylu socrealistycznym. Mają one w większości siedem kondygnacji (w tym dwie handlowe); dwa górne, cofnięte piętra w budynkach narożnych poprzedzono kolumnadami (słupami).

W latach 60. XX wieku w północno-wschodniej części placu ustawiono stelę z napisem: „Miejsce uświęcone krwią żołnierzy radzieckich i polskich zamordowanych przez hitlerowców w latach 1941–1943”.

Czytaj też: Jaka przyszłość Wolumenu? Kupcy dostali więcej czasu na handel