W Zespole Szkolno-Przedszkolnym im. Wojska Polskiego w Ręczajach dn. 28 lutego br. odbyła się uroczystość Jubileuszu 90-lecia dwojga zasłużonych nauczycieli Marii (właściwie Marianny) i Janusza Ludwiniaków, jak też premiera tomiku wierszy pani Marii „Jak sen…”.

Państwo Ludwiniakowie są emerytowanymi nauczycielami, wychowawcami wielu pokoleń dzieci i młodzieży, zaś p. Janusz w latach 1972-1986 był dyrektorem ręczajskiej szkoły. W tym czasie zbudowano pomieszczenia gospodarcze, a w budynku placówki założono instalację wodną, centralne ogrzewanie oraz sanitariaty. W 1986 roku szefową szkoły została p. Maria Kornicka, która obecna była na dzisiejszej uroczystości, składając życzenia w imieniu nauczycieli emerytów.

Marszałek województwa mazowieckiego Adam Struzik uhonorował Jubilatów Medalem „Pro Mazovia”, który wręczyła Bożena Żelazowska, przewodnicząca Komisji Kultury i Dziedzictwa Narodowego Sejmiku Mazowieckiego. W tym roku przypada również 66-lecie małżeństwa pp. Ludwiniaków, o czym z kolei pamiętał Jan Andrzej Cymerman, wójt gminy Poświętne. W imieniu starosty wołomińskiego Jubilatom życzenia złożyła p. Katarzyna Pazio, naczelnik Wydziału Kultury, Promocji i Sportu powiatu.

Maria Ludwiniak urodziła się 27 lutego 1928 roku w Warszawie, ale po przeniesieniu się rodziców z Warszawy wychowała się w rodzinnej miejscowości matki w Kamieńczyku nad Bugiem. Tam też przeżyła okupację i uczęszczała na tajne komplety, zaś powstanie warszawskie 1944 roku przeszła w stolicy. Po powrocie do Kamieńczyka w 1945 roku ukończyła Liceum Pedagogiczne w Radzyminie. Jej pierwszą pracą był etat nauczycielski w szkole, mieszczącej się w pałacyku Heleny Paderewskiej w Julinie (gmina Łochów).

W roku 1952 wyszła za mąż za Janusza Ludwiniaka, także nauczyciela, i zamieszkała w jego rodzinnych stronach. Pan Janusz urodził się, wychował i całe swoje życie spędził w gminie Poświętne, ucząc m.in. w szkole w Krubkach oraz oczywiście w Ręczajach.

Krubki zresztą były szalenie ważne, bowiem w tym miejscu - i w ogóle w gminie Poświętne - Januszowie Ludwiniakowie rozpoczęli pracę edukacyjną, związaną nie tylko bezpośrednio ze szkołą. Udzielali się również społecznie, pani Maria, mając odpowiednie umiejętności, dawała ludziom zastrzyki i pomagała w różny sposób.

Najistotniejsze jednak okazało się krzewienie patriotyzmu, zarówno poprzez mówienie np. o katyńskiej historii polskich przedwojennych elit, ale i ukazywanie znaczenia lokalnych postaci historycznych, jak np. rodzina Lelewelów, krótki, ale znaczący pobyt mjr. Henryka Dobrzańskiego „Hubala” w 1939 roku w Krubkach czy dbałość o pamięć o rodzinach Pruszewskich i Lutyków z Feliksowa. Swój pozytywny finał miała też inicjatywa upamiętnienia lokalnego działacza społecznego Franciszka Kominka i uporządkowanie grobu Prota i Józefy ze Ślaskich Lelewelów. To zresztą było stałym punktem działalności pp. Marii i Janusza Ludwiniaków – opieka nad historycznymi miejscami pamięci i grobami, wspólnie z młodzieżą, co stanowiło najlepszy przyczynek do wychowania patriotycznego.

Swój i męża program wychowawczy Autorka tomiku „Jak sen…” nakreśliła w jednym z wierszy:

Wskażę im, jaka do prawdy droga,
W co wierzyć mają, co kochać – powiem.
[Maria Ludwiniak, „Moje zdanie”]

Tradycja rodzinna jest kontynuowana. Jedna z wnuczek Januszostwa Ludwiniaków jest nauczycielką, wicedyrektorem Publicznej Szkoły Podstawowej im. Karola Wojtyły w Kobyłce. – I wie pan, zaprosiłam kiedyś babcię na spotkanie z młodzieżą w szkole, w której pracuję, w Kobyłce. Babcia nie miała prezentacji multimedialnej, nie miała przed sobą komputera ani obrazków, a tylko odręcznie zrobione notatki. Dzieci słuchały jej z zapartym tchem, na sali była cisza, a potem miały jeszcze mnóstwo pytań – wspomina p. Marta Ludwiniak.

Januszowie Ludwiniakowie, prowadząc dom otwarty, mimo sędziwego wieku nadal dzielą się swą wiedzą z innymi. Kolejnym pokoleniom przekazują nie tylko tradycję, ale sami są już dziś świadkami historii.

Nad Jubileuszem „Radio dla Ciebie” objęło patronat, zaś całość uroczystości oraz wydanie tomu poezji jest dziełem pp. Agnieszki Pasiecznej i Marty Gronek, nauczycielek z Nowych Ręczaj i przyjaciółek Jubilatów. Swoją twórczość poetycką, historie prawdziwe, ale i legendy lokalne Januszowie Ludwiniakowie prezentowali też wielokrotnie na antenie radiowej w audycjach Piotra Łosia.