odtwórz
RADIO NA ŻYWO

Wieczór literacki

Jan Bończa-Szabłowski

Poranek RDC

O słoniu leśnym

  • Grzegorz Chlasta

  • 16.09.2022
  • 20 min 08 s

Krótki opis odcinka

Gośćmi Grzegorza Chlasty byli dr Michał Loba - Pracownik Działu Paleozoologii Muzeum Ziemi, specjalista od słoni i innych zwierząt plejstoceńskich. O ich występowaniu, zwyczajach, diecie, a także znaleziskach takich zwierząt w Warszawie opowiedziała Aleksandra Cetwińska - Polska Akademia Nauk Muzeum Ziemi w Warszawie. W 1962 roku, podczas rozbudowy infrastruktury wodno-kanalizacyjnej i ciepłowniczej Warszawy, przy ul. Leszno na Woli natrafiono na szczątki plejstoceńskiego słonia leśnego (Palaeoloxodon antiquus), jeden z przedstawicieli tzw. megafauny plejstoceńskiej. Zwierzęta te żyły na terenie Europy od ok. 750 tys. lat temu do ok. 50-30 tys. lat temu, mierzy przeciętnie ok. 4 m w kłębie i ważyły nawet do 15 ton. Ich cechą charakterystyczną był wystający próg kostny umieszczony zaraz nad czołem. Dorosłe samce słonia leśnego żyły samotnie, samice natomiast w grupach, migrując do miejsc, bogatych w pożywienie oraz wodę. Jednym z takich miejsc była Kotlina Warszawska, gdzie nie tylko płynęła Wisła czy inne cieki wodne, ale również okresowo tworzyły się liczne jeziora. Obfitość obszaru przyciągnęła zapewne Gwidona, osobnika męskiego odnalezionego na warszawskiej Woli.  Słoń leśny z Warszawy był zachowany niemal kompletnie. Niestety, zanim do badań przystąpił zespół naukowców, wiele z kości uległo zniszczeniu w trakcie prowadzonych w trakcie prac budowlanych. Ekipie badawczej z PAN Muzeum Ziemi w Warszawie, której przewodniczył dr Julian Kulczycki, udało się nie tylko uratować kręgi, sporą część żeber, niektóre kości śródręcza i śródstopia, ale również jedną kość ramieniową, fragmentaryczną łopatkę, pojedynczy cios oraz zęby i fragmenty czaszki. Analizami szczątków zwierzęcia zajął się muzealny zespół badawczy w skład, którego wchodził dr Gwidon Jakubowski, inspiracja dla dzisiejszego imienia słonia.  Po 60 latach od odkrycia na Woli, szkielet warszawskiego słonia leśnego nadal można oglądać na wystawie, a w celu upamiętnienia tej donośnej dla Warszawy chwili, PAN Muzeum Ziemi przygotowuje piknik rodzinny w trakcie, którego nie tylko poznamy kulisy odkrycia, ale również dowiemy się, czym zajmuje się paleontologia, zamienimy się w badaczy wymarłych gatunków, a także przekonamy się co jadł i pił Gwidon ponad 100 000 lat temu. 
na żywo

Posłuchaj z regionu

Opis odcinka

Gośćmi Grzegorza Chlasty byli dr Michał Loba - Pracownik Działu Paleozoologii Muzeum Ziemi, specjalista od słoni i innych zwierząt plejstoceńskich. O ich występowaniu, zwyczajach, diecie, a także znaleziskach takich zwierząt w Warszawie opowiedziała Aleksandra Cetwińska - Polska Akademia Nauk Muzeum Ziemi w Warszawie.

W 1962 roku, podczas rozbudowy infrastruktury wodno-kanalizacyjnej i ciepłowniczej Warszawy, przy ul. Leszno na Woli natrafiono na szczątki plejstoceńskiego słonia leśnego (Palaeoloxodon antiquus), jeden z przedstawicieli tzw. megafauny plejstoceńskiej. Zwierzęta te żyły na terenie Europy od ok. 750 tys. lat temu do ok. 50-30 tys. lat temu, mierzy przeciętnie ok. 4 m w kłębie i ważyły nawet do 15 ton. Ich cechą charakterystyczną był wystający próg kostny umieszczony zaraz nad czołem. Dorosłe samce słonia leśnego żyły samotnie, samice natomiast w grupach, migrując do miejsc, bogatych w pożywienie oraz wodę. Jednym z takich miejsc była Kotlina Warszawska, gdzie nie tylko płynęła Wisła czy inne cieki wodne, ale również okresowo tworzyły się liczne jeziora. Obfitość obszaru przyciągnęła zapewne Gwidona, osobnika męskiego odnalezionego na warszawskiej Woli. 

Słoń leśny z Warszawy był zachowany niemal kompletnie. Niestety, zanim do badań przystąpił zespół naukowców, wiele z kości uległo zniszczeniu w trakcie prowadzonych w trakcie prac budowlanych. Ekipie badawczej z PAN Muzeum Ziemi w Warszawie, której przewodniczył dr Julian Kulczycki, udało się nie tylko uratować kręgi, sporą część żeber, niektóre kości śródręcza i śródstopia, ale również jedną kość ramieniową, fragmentaryczną łopatkę, pojedynczy cios oraz zęby i fragmenty czaszki. Analizami szczątków zwierzęcia zajął się muzealny zespół badawczy w skład, którego wchodził dr Gwidon Jakubowski, inspiracja dla dzisiejszego imienia słonia. 

Po 60 latach od odkrycia na Woli, szkielet warszawskiego słonia leśnego nadal można oglądać na wystawie, a w celu upamiętnienia tej donośnej dla Warszawy chwili, PAN Muzeum Ziemi przygotowuje piknik rodzinny w trakcie, którego nie tylko poznamy kulisy odkrycia, ale również dowiemy się, czym zajmuje się paleontologia, zamienimy się w badaczy wymarłych gatunków, a także przekonamy się co jadł i pił Gwidon ponad 100 000 lat temu. 

Kategorie:

Tagi:

OGÓLNY OPIS PODCASTU

Poranek RDC

Spotykamy się o poranku z ciekawymi, mądrymi gośćmi. Jest i poważnie i z przymrużeniem oka, a czasem zaczepnie.

Odcinki podcastu (11124)

  • Komentatorzy w Poranku Polskiego Radia RDC

    • 25.04.2025

    • 22 min 58 s

  • Radosław Fogiel w Poranku Polskiego Radia RDC

    • 25.04.2025

    • 17 min 16 s

  • Nad wodę. Mikrowyprawy z Warszawy

    • 25.04.2025

    • 15 min 34 s

  • Przegląd prasy

    • 25.04.2025

    • 10 min 50 s

  • Komentatorzy w Poranku Polskiego Radia RDC

    • 24.04.2025

    • 23 min 25 s

  • Piotr Strach w Poranku Polskiego Radia RDC

    • 24.04.2025

    • 18 min 05 s

  • Pierwsi Piastowie na Mazowszu

    • 24.04.2025

    • 19 min 38 s

  • Przegląd prasy

    • 24.04.2025

    • 10 min 50 s

  • Komentatorzy w Poranku Polskiego Radia RDC

    • 23.04.2025

    • 22 min 20 s

  • Studio obywatelskie | Dyplomacja w dobie kryzysu

    • 23.04.2025

    • 13 min 19 s

1
2
3
...
1111
1112
1113

PODCASTY

Inne z tej kategorii

Zobacz wszystkie

Zgłoś temat!

Skontaktuj się z Redakcją Informacji i Internetu Radia dla Ciebie

Byłeś świadkiem ważnego wydarzenia? Chcesz nam o tym opowiedzieć lub zainteresować nas swoim problemem? Masz ciekawe zdjęcie?
Współtwórz nasz portal!

Upuść pliki tutaj lub kliknij
grafika
✔
✘