Dolny Śląsk to nie tylko legendy o ukrytych skarbach, podziemny kompleks Riese, tajemnice zamków i pałaców. W czasie II wojny światowej w tym rejonie, aktywnie działał niemiecki przemysł zbrojeniowy. Realizowano tu również projekty doświadczalne, które mogły zmienić przebieg wojny. Radary, bombowce odrzutowe, elementy do rakiet, nowoczesne silniki. Ze względu na zasoby uranu wydobywane w Sudetach sugerowano nawet, że na Dolnym Śląsku miały powstać laboratoria pracujące nad bronią atomową. Czy te pogłoski są prawdziwe? Czy sudecki uran został wykorzystany do budowy śmiercionośnej broni? Na te i inne pytania odpowiedział gość audycji - dr hab. Robert Klementowski, historyk z Uniwersytetu Wrocławskiego, autor książki "Atomowa tajemnica Sudetów".

Bydgoszcz i okolice odegrały bardzo ważną rolę w czasie II wojny światowej. To właśnie tu Niemcy skoncentrowali swoją działalność w zakresie produkcji prochu, nitrogliceryny, bomb lotniczych oraz montażu i testowania pocisków odrzutowych V1, rakiet V2 i innych nowoczesnych broni. Na terenie pobliskich Borów Tucholskich wywiadowi Armii Krajowej udało się przechwycić elementy radzieckich rakiet, które wraz z analizą polskich naukowców trafiło do Londynu i pomogły podjąć działania niwelujące niemiecką przewagę technologiczną. O wojennych tajemnicach tego regionu opowiedział Krzysztof Drozdowski, autor książek historycznych, badacz historii rejonu Bydgoszczy.

Od kilku dekad Bogusław Wołoszański tropi zagadki historii XX wieku i dzieli się swoją pasją z kolejnymi pokoleniami Polaków. Na jego audycjach wychowały się rzesze osób zafascynowanych tajemnicami przeszłości. Jego książki ukazują kulisy najważniejszych wydarzeń minionego stulecia. Jest człowiekiem instytucją i z całą pewnością ma do opowiedzenia jeszcze wiele sensacji XX wieku. Tym razem w programie "Kudelski na tropie zaginionych historii" spróbowaliśmy wyjaśnić kulisy spraw, które do dziś wzbudzają emocje pasjonatów wojennych tajemnic.

Dzięki podbojowi królestw Inków, Majów i Azteków, do Europy zaczęły docierać galeony wypełnione bajecznym majątkiem. Nie wszystkie te transporty jednak dopłynęły do swoich portów. Wiele okrętów zatopiły huragany, inne zostały złupione przez piratów, część przewożonych skarbów wpadła w ręce ludności zamieszkującej liczne wyspy Morza Karaibskiego. Nic dziwnego zatem, że każdy poszukiwacz skarbów marzy o odkryciu miejsca gdzie zatonęły lub zostały ukryte skarby wywożone z nowego świata do Europy. Tropem  jednej z takich historii podążył gość audycji Kudelski na tropie zaginionych historii Igor Murawski, prezes Fundacji Poszukiwacze.org.

Historia Świdnicy sięga średniowiecza. Przez pewien czas miasto było stolicą księstwa świdnicko-jaworskiego, którego granice sięgały od Czech po Wielkopolskę Górny Śląsk aż po Berlin. W późniejszych wiekach Świdnica stała się sceną wielu bitew. W trakcie wojny trzydziestoletniej, później siedmioletniej i wojnie prusko-austriackiej. W czasie II wojny światowej w okolicy znalazł swoje siedzibę obóz koncentracyjny Gross-Rosen, a w mieście utworzono składnice dzieł sztuki wywiezionych z okupowanej Polski. O tajemnicach Świdnicy z tego okresu historii opowiedziała Agnieszka Dobkiewicz, dziennikarka i autorka książki „Mała Norymberga”.

Templariusze pojawili się na kartach historii już w XII wieku. W ciągu zaledwie dwóch stuleci swojej działalności zakon zgromadził liczne przywileje i nadania. Dzięki temu uzyskał ogromne wpływy i bogactwo, o którym zaczęły krążyć legendy. I to właśnie bajeczne skarby templariuszy skłoniły króla Francji Filipa IV do oskarżenia zakonu o herezje. Władca był przekonany, że dzięki aresztowaniu przywódców templariuszy przejmie ich majątek. Tak się jednak nie stało, bajeczne skarby zniknęły. Gdzie? Tego nie wiadomo, ale być może na to i inne pytania odpowiedział gość audycji Kudelski na tropie zaginionych historii Igor Murawski, prezes Fundacji Poszukiwacze.org, poszukiwacz skarbów.

Stolica Wielkopolski odegrała ważna rolę w historii II wojny światowej. Mimo że we wrześniu 1939 roku miasto zostało bez walki zajęte przez wojska niemieckie, to w późniejszym okresie okupacji miały w nim miejsce wydarzenia, które do dziś skrywają wiele tajemnic. Wiele zagadek związanych jest z działalnością Arthura Greisera, grabieżą i ukrywaniem wielkopolskich zbiorów sztuki, działalnością zakładów zbrojeniowych utworzonych na terenie poznańskich fortów, walkami o miasto w 1945 roku. Jedną z wciąż intrygujących tajemnic Poznania są wojenne losy zamku cesarskiego, który od września 1939 miał być siedzibą kanclerza III Rzeszy Adolfa Hitlera, więcej o losach cesarskiego zamku opowie Dariusz Garba, badacz wojenne historii, autor książki "Tajny projekt III Rzeszy".

W czasie II wojny światowej, niemieccy urzędnicy i historycy brali udział w licznych operacjach mających na celu grabież dzieł sztuki na terenach okupowanych. Głównie Polski, Rosji, Francji, Belgii czy Holandii. W ramach tego typu działań przemieszczono miliony dzieł sztuki. Część trafiła w ręce nazistowskich dygnitarzy, inne do niemieckich muzeów czy prywatnych kolekcjonerów. Militarne operacje zachodnich aliantów doprowadziły do tego, że to sami Niemcy zaczęli obawiać się o swoja dobra kultury. Amerykańskie i brytyjskie bombardowania stały się zagrożeniem nie tylko dla obiektów wojskowych ale i cywilnych. W obawie przed zniszczeniem zasobów Niemcy rozpoczęli zakrojoną na szeroką skalę operację zabezpieczenia zasobów dzieł sztuki. Objęła ona swoim zasięgiem większość obszarów Trzeciej Rzeszy. Na Dolnym Śląsku kierował nią konserwator zabytków, prof. Günther Grundmann. Jego działalność do dziś osnuta jest mgłą tajemnicy. W dalszym ciągu trwają rozmowy na temat składnic, jakie utworzył i dzieł sztuki jakie w nich przechowywano czy bezcennych arcydzieł, które pod koniec wojny zagineły na tym terenie. O tajemnicach prof. Grundmanna opowie eksplorator, autor książki „Lista Grundmanna. Tajemnice skarbów Dolnego Śląska” opowie Jacek Kowalski

Niewiele osób wie, ale w województwie lubuskim znajduje się jeden z największych systemów fortecznych na świecie. Jego budowę rozpoczęto w 1934 roku na osobisty rozkaz Adolfa Hitlera, aby ochronić wschodnie granice III Rzeszy. W ramach prac planowano wybudować kilkaset schronów wyposażonych w armaty, karabiny maszynowe, miotacze ognia. Międzyrzecki Rejon Umocniony nie odegrał jednak znaczącej roli ani w kampanii wrześniowej w 1939 ani w obronie Niemiec przed radziecką ofensywą w 1945 roku. Jego podziemne korytarze do dziś skrywają jednak wiele wojennych tajemnic, o których mówił gość audycji - Paweł Piątkiewicz, eksplorator, prezes Stowarzyszenia Perkun.