Kobiecy wieczór

Kobiecy wieczór: uzależnienia behawioralne - współuzależnienie

  • Nula Stankiewicz

  • 21.09.2017
  • 26 min 26 s

Krótki opis odcinka

Żona hazardzisty, mąż seksoholiczki, partnerka pracoholika - czy każdą z tych osób zawsze możemy nazwać „współuzależnioną”? Czy mają cechy wspólne? A jeśli tak, to, czym jest współuzależnienie i kogo dotyka? Na te i inne pytania opowiadały w czwartkowej audycji poświęconej uzależnieniom behawioralnym w Radiu RDC: specjalista psychoterapii uzależnień Barbara Wojewódzka z Pracowni Jednia i Maja Ruszpel z Fundacji Inspiratornia. Współuzależnienie to termin, którym określa się nieprawidłowe dostosowanie się do sytuacji problemowej – a taką jest życie pod jednym dachem z osobą uzależnioną. Określenie to pojawiło się po raz pierwszy w kontekście terapii osób uzależnionych od alkoholu i ich partnerów. Dziś dotyczy także bliskich osób, które cierpią na uzależnienia behawioralne, czyli uzależnionych od hazardu, Internetu czy seksu. Osoby współuzależnione – najczęściej mężowie, żony osób uzależnionych, podobnie jak ich partnerzy życiowi - wymagają pomocy., Niestety z braku świadomości własnych problemów, same często nie zgłaszają się na terapię. Koncentrują uwagę na uzależnionym partnerze lub partnerce. Chcą, by to osoba uzależniona podjęła terapię. Tymczasem warto by – skoro poszukują pomocy – one same z niej skorzystały. Dlaczego? Wyjaśnia Barbara Wojewódzka: – Długotrwałe przebywanie w towarzystwie bliskiej nam osoby, która jest uzależniona zawsze wpływa na nasze myślenie, zachowanie, nasze uczucia. Współuzależnienie to rodzaj zaburzenia adaptacyjnego – tłumaczy  ekspertka. - Jest to rodzaj uwikłania się w relację z drugim człowiekiem – uwikłania, które powoduje negatywne konsekwencje we wszystkich obszarach życia: zdrowotnych, społecznych, zawodowych, rodzinnych. Osoba współuzależniona często koncentruje wszystkie swoje myśli i uczucia na zachowaniach osoby uzależnionej; stara się jednocześnie przejąć kontrolę nad jej nałogowym funkcjonowaniem. Nierzadko bierze odpowiedzialność za jej zachowania, łagodzi konsekwencje nałogu, ukrywając prawdę przed bliskimi. Jednocześnie, każda z tych osób - jeśli podejmie terapię - ma szansę na to, by poprawić jakość swojego życia. Najważniejsze jest to, by miała świadomość swoich problemów, oraz że może liczyć na pomoc w poradni lub ośrodku terapii uzależnień. Na koniec, warto wspomnieć, że nie każda osoba, która jest w związku z osobą uzależnioną staje się osobą współuzależnioną. Barbara Wojewódzka podaje jako przykład kobietę o wysokiej samoocenie, która była w związku z uzależnionym od hazardu. - Ta kobieta nie wchodziła w mechanizmy uzależnienia, nie miała potrzeby kontrolowanie swojego partnera, nie miała potrzeby brania za niego odpowiedzialności. Widząc problem mówiła: nie zgadzam się na to, co ty robisz i nie chcę żebyśmy tak żyli; oczywiście widzę, co się z tobą dzieje i pomogę ci, ale idź na terapię. Zaznaczyła, że jeśli mimo tego on nadal będzie grał, ona od niego odejdzie.

Opis odcinka

Żona hazardzisty, mąż seksoholiczki, partnerka pracoholika - czy każdą z tych osób zawsze możemy nazwać „współuzależnioną”? Czy mają cechy wspólne? A jeśli tak, to, czym jest współuzależnienie i kogo dotyka? Na te i inne pytania opowiadały w czwartkowej audycji poświęconej uzależnieniom behawioralnym w Radiu RDC: specjalista psychoterapii uzależnień Barbara Wojewódzka z Pracowni Jednia i Maja Ruszpel z Fundacji Inspiratornia. Współuzależnienie to termin, którym określa się nieprawidłowe dostosowanie się do sytuacji problemowej – a taką jest życie pod jednym dachem z osobą uzależnioną. Określenie to pojawiło się po raz pierwszy w kontekście terapii osób uzależnionych od alkoholu i ich partnerów. Dziś dotyczy także bliskich osób, które cierpią na uzależnienia behawioralne, czyli uzależnionych od hazardu, Internetu czy seksu. Osoby współuzależnione – najczęściej mężowie, żony osób uzależnionych, podobnie jak ich partnerzy życiowi - wymagają pomocy., Niestety z braku świadomości własnych problemów, same często nie zgłaszają się na terapię. Koncentrują uwagę na uzależnionym partnerze lub partnerce. Chcą, by to osoba uzależniona podjęła terapię. Tymczasem warto by – skoro poszukują pomocy – one same z niej skorzystały. Dlaczego? Wyjaśnia Barbara Wojewódzka: – Długotrwałe przebywanie w towarzystwie bliskiej nam osoby, która jest uzależniona zawsze wpływa na nasze myślenie, zachowanie, nasze uczucia. Współuzależnienie to rodzaj zaburzenia adaptacyjnego – tłumaczy  ekspertka. - Jest to rodzaj uwikłania się w relację z drugim człowiekiem – uwikłania, które powoduje negatywne konsekwencje we wszystkich obszarach życia: zdrowotnych, społecznych, zawodowych, rodzinnych. Osoba współuzależniona często koncentruje wszystkie swoje myśli i uczucia na zachowaniach osoby uzależnionej; stara się jednocześnie przejąć kontrolę nad jej nałogowym funkcjonowaniem. Nierzadko bierze odpowiedzialność za jej zachowania, łagodzi konsekwencje nałogu, ukrywając prawdę przed bliskimi. Jednocześnie, każda z tych osób - jeśli podejmie terapię - ma szansę na to, by poprawić jakość swojego życia. Najważniejsze jest to, by miała świadomość swoich problemów, oraz że może liczyć na pomoc w poradni lub ośrodku terapii uzależnień. Na koniec, warto wspomnieć, że nie każda osoba, która jest w związku z osobą uzależnioną staje się osobą współuzależnioną. Barbara Wojewódzka podaje jako przykład kobietę o wysokiej samoocenie, która była w związku z uzależnionym od hazardu. - Ta kobieta nie wchodziła w mechanizmy uzależnienia, nie miała potrzeby kontrolowanie swojego partnera, nie miała potrzeby brania za niego odpowiedzialności. Widząc problem mówiła: nie zgadzam się na to, co ty robisz i nie chcę żebyśmy tak żyli; oczywiście widzę, co się z tobą dzieje i pomogę ci, ale idź na terapię. Zaznaczyła, że jeśli mimo tego on nadal będzie grał, ona od niego odejdzie.

Kategorie:

OGÓLNY OPIS PODCASTU

Kobiecy wieczór

Kobiecy wieczór RDC to czas na ważne, pogłębione rozmowy o poszukiwaniu wartości, o relacjach ze sobą i światem. To pełne ciepła spotkania w obszarze psychologii, socjologii, zdrowia i szeroko pojętej kultury. Do usłyszenia w każdy czwartek od 20:00 do 21:00 – zaprasza Nula Stankiewicz.

Odcinki podcastu (1993)

  • Małgorzata Stańczyk | „Jak rodzi się bliskość”

    • 17.04.2025

    • 22 min 38 s

  • Jan Dąbrowski | Agnieszka Barbasiewicz | Metoda Montessori

    • 17.04.2025

    • 20 min 45 s

  • Charaktery w RDC. Zaangażowany ojciec, szczęśliwa rodzina – jak kobiety mogą wspierać mężczyzn w nowej roli?

    • 10.04.2025

    • 15 min 57 s

  • Monika Szubrycht | „Za dobrze się maskowałam. Rozmowy o doświadczeniach kobiet w spektrum autyzmu”

    • 10.04.2025

    • 25 min 20 s

  • Sylwia Rybak | odpowrność psychiczna

    • 03.04.2025

    • 19 min 03 s

  • Karolina Lisek | „Słowiańska magia ziół. Obrzędy, bóstwa, demony i rośliny”

    • 03.04.2025

    • 19 min 45 s

  • Lucyna Kicińska

    • 27.03.2025

    • 43 min 46 s

  • Katarzyna Kucewicz | serial „Dojrzewanie”

    • 20.03.2025

    • 20 min 01 s

  • Patryk Hałajczak | Dominika Dobkowska

    • 20.03.2025

    • 20 min 50 s

  • Charaktery w RDC: „Jak nastolatki radzą sobie z problemami swoich rówieśników?”

    • 13.03.2025

    • 20 min 02 s

1
2
3
...
198
199
200